آرمان‌گرایی که به هدفش رسید
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۵۶۴۲۸
در بحبوحه پیروزی انقلاب اسلامی، بیمارستان امام و بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، مانند بیمارستان دکتر شریعتی، حال و هوایی دیگر داشتند.
روزنامه ایران: در بحبوحه پیروزی انقلاب اسلامی، بیمارستان امام و بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، مانند بیمارستان دکتر شریعتی، حال و هوایی دیگر داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زمستان 57 روز 22 بهمن بود که عزت الملوک کاووسی در میان انبوه تظاهرکنندگان میدان امام حسین(ع) تهران وقتی که ساعتی بیشتر از اعلام صدای انقلاب اسلامی نگذشته بود مورد هدف شلیک نیروهای مزدور رژیم پهلوی قرار گرفت و این دانشجوی پزشکی به وصال پروردگارش رسید. به دستور حضرت امام، پیکر پاک این جوان انقلابی در بیمارستان امام خمینی(ره) تهران به خاک سپرده شد تا سال‌های بعد که دانشجویان علوم پزشکی که هر روز از آنجا عبور می‌کنند با دیدن مزار این بانوی شهید به یاد جوانانی باشند که خونشان به پای آزادی و استقلال این مملکت ریخته شد.
عزت الملوک کاووسی دانشجوی پزشکی دانشگاه تهران بود که گوهر تکامل وجودش را در دریای اسلام و انقلاب جست و جو می‌کرد. او منتظر اتمام درسش در دانشکده نشد تا به خدمت نیازمندان بپردازد. اوایل دوران تحصیل‌اش با اوج قدرت رژیم پهلوی همراه بود. آن زمان فضای دانشگاه‌ها تحت کنترل شدید و فعالیت‌های سیاسی محدود و تحت مراقبت بود. جوهره انسانی شهید کاووسی در این دوران میل به رفتارهای انساندوستانه داشت. از همین رو بود که در سال‌های اول و دوم دانشکده در عین پرداختن به تحصیل به‌طور جدی به امور انساندوستانه و کمک به محرومان و مستمندان می‌پرداخت. با اوجگیری امواج انقلاب اسلامی او خیلی زود به صف مردم انقلابی پیوست و در عین حالی که از تلاش علمی باز نایستاده بود از فعالیت‌های اجتماعی و انقلابی نیز غافل نمی‌شد.
دکتر سیدحسن امامی رضوی از پزشکان همراه فعال در عرصه انقلابی، در خصوص شخصیت شهید کاووسی و فضای دانشکده پزشکی در روزهای پرالتهاب نزدیک به پیروزی انقلاب می‌گوید: «فضای سال 56 که من و شهید کاووسی وارد دانشگاه شدیم شاید برای کسانی که الان تحصیل می‌کنند دور از ذهن باشد. دانشگاه آن روزها با 200 دانشجوی آزاد و 100 دانشجوی بورسیه ارتش با هدف در اختیار گرفتن و کنترل فضای دانشکده و ایجاد جو سیاسی، فضایی تقریباً نظامی داشت. در واقع دانشگاه به مرکز فعالیت‌های ضدرژیم و کانون مبارزه تبدیل شده بود. در این شرایط افرادی مثل شهید کاووسی در مورد اعتصابات یا تعطیلی‌های کلاس دانشجویان تصمیم‌های تأثیرگذاری می‌گرفتند. من خیلی ارتباط نزدیکی با شهید کاووسی نداشتم، آشنایی ما در حد فعالیت‌های کاری بود، اما می‌دانم که شهید کاووسی از دانشجویان مؤمن و فعال دانشکده بود. گروه‌های کلاس درس‌مان با هم یکی نبود و من حوزه فعالیتی‌ام امدادرسانی در بیمارستان نبود، از این‌رو با ایشان آشنایی بیشتری نداشتم تا اینکه خبر شهادتش را در بازگشایی ترم دوم 1357 شنیدم.»
دکتر شیرین قاضی‌زاده از دیگر
هم دوره‌ای‌های شهید کاووسی است که خاطره‌ای از او می‌گوید: «اولین باری که با عزت‌الملوک آشنا شدم اوایل سال 57 و زمانی بود که تب و تاب تظاهرات بالا گرفته بود. نمایندگان دانشجویان پشت تریبون جمع شدند تا در مورد تحریم کلاس‌ها بحث شود. تنها نماینده از گروه دختران، شهید عزت الملوک کاووسی بود و جالب این بود که نظرات وی از سایرین که همه از پسران دانشجو بودند انقلابی‌تر بود. اصلی‌ترین صحبت او در مورد این بود که دانشگاه را باید به‌عنوان سنگر مقاومت حفظ کرد چون تعطیلی دانشگاه‌ها باعث پراکنده شدن دانشجویان و تضعیف حرکت دانشجویی می‌شود. پس از آن جلسه دوست داشتم که در مورد این دانشجوی چادری چشم مشکی بیشتر بدانم. بعد از کمی تحقیق راجع به او فهمیدم که با چند خانواده در جنوبی‌ترین مناطق تهران در تماس است و سرپرستی چند یتیم را برعهده دارد. با خودم فکر می‌کردم که او کجای کار است و ما کجا! بیشتر ما دانشجویان پزشکی از ابتدای ورود به دانشکده همیشه در حال دست و پنجه نرم کردن با واحدهای درسی و گذراندن ترم‌های تحصیلی یکی پس از دیگری بودیم، اما او در کنار این کارها به اقشار محروم فکر و کمک می‌کرد. در واقع او رشته پزشکی را برای خدمت به آنها انتخاب کرده بود. ظاهری بسیار ساده داشت و به قول یکی از نزدیک‌ترین دوستانش آنقدر سریع راه می‌رفت که انگار پا و سرش باهم مسابقه داشتند و معمولاً تنه‌اش در این کشمکش عقب می‌ماند! و قدری حالت خم در راه رفتن داشت که شاید برای حفظ حریم نگاهش بود.»
دکتر رسول میرغنی‌زاده هم دوره‌ای دیگر شهید کاووسی می‌گوید: «ما هر دو ورودی 1356 دانشگاه تهران بودیم. در آن سال علوم پایه پزشکی دانشگاه تهران سه ترم و برخلاف سایر دانشگاه‌های کشور دوره پزشکی دانشگاه 5 ساله بود.180 نفر بودیم که براساس حروف الفبا به سه گروه 60 نفره تقسیم شدیم. از آنجا که حروف ابتدایی فامیلی من و شهید کاووسی به هم نزدیک بود در یک گروه قرار گرفتیم. از همان ابتدا شهید کاووسی در فضای اجتماعی آن سال‌ها جزو خانم‌های محجبه دانشگاه محسوب می‌شد و رفتارش با سایر خواهرها متفاوت بود. من برخورد محاوره‌ای خیلی کمی با او داشتم اما می‌دانم برخلاف برخورد جدی و صحبت‌های کوتاهش، دل مهربانی داشت و مقید به انجام فرایض دینی بود، البته برخلاف ظاهر مذهبی‌اش روزهای اول سال تحصیلی در کتابخانه اسلامی او را نمی‌دیدم. اما در ترم دوم که سه ماه بعد می‌شد کم و بیش او را در کتابخانه می‌دیدم. از آنجا که فعالیت‌های سیاسی – اجتماعی محرمانه بود، نمی‌دانستم او وابسته به کدام جناح و در چه گروهی فعالیت می‌کند و فقط او را به‌عنوان دانشجویی درسخوان و مؤمن می‌شناختم. تا اینکه در کلاس فیزیولوژی اعصاب، استادمان در خصوص روح در کالبد جسم و عروج و هبوط آن بحث مفصلی مطرح کرد (کلاس یکجانبه بود، استاد سخن می‌گفت و دانشجویان سراپا گوش بودند) که می‌توان قیامت را به احضار ارواح برپا کرد نه آنکه روح در جسم تظاهر کند. آنجا عزت الملوک کاووسی سکوت جلسه را شکست و قیامت با احضار جسم و روح را ثابت کرد و استاد را محترمانه مجاب کرد که احضار روح بدون جسم در محشر قیامت بی‌معنی است. در آن کلاس ما دانشجویان به درایت این دانشجو پی بردیم و استاد او را در پایان کلاس خواست تا بحث را در یک محفل خودمانی ادامه دهند.»
انتهای پیام/
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: انقلاب اسلامی شهید کاووسی دانشگاه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۵۶۴۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وضعیت بلاتکلیف بیمارستان مهرگان مشهد
ایسنا/خراسان رضوی بیمارستان مهرگان مشهد بیمارستانی پرحاشیه است که در گذشته بحث‌های بسیاری در زمینه مجوز فعالیت آن مطرح بود. بحث‌های فراوان در خصوص این بیمارستان پس از فوت یک زن بر اثر جراحی زیبایی بالا گرفت و مشخص شد که بیمارستان بدون داشتن مجوز فعالیت در حوزه جراحی زیبایی به این کار اقدام می‌کند.
پس از نظارت‌های دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشکلات بیمارستان تا حدودی مرتفع شد و دیگر خبری از جراحی‌های بدون مجوز نبود. اکنون بار دیگر این بیمارستان حاشیه‌ساز و مالکیت آن با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است. دعوا بین گروه شرکت تعاونی پاستور که مجوز فعالیت بیمارستان به نام آنها بوده و گروه دیگری که ورثه نیز در بین آنها قرار دارد به قدری بالا گرفته که از ۷ فروردین ماه شاهد تعطیلی این بیمارستان هستیم.
سارا جعفرپور، مدیر بیمارستان مهرگان در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص آخرین وضعیت این بیمارستان اظهار کرد: پروانه و سند این بیمارستان به دلیل مسائل مالکیتی که داشت، به نام مدیران قبلی بود. بیمارستان از سال ۹۶ در تصرف ورثه بود که ما شکایت کردیم و سال ۹۷ رای قطعی دادگاه صادر شد. سال گذشته توانستیم بعد از صدور رای قطعی دادگاه، بیمارستان را از طریق شورای تامین استان پس بگیریم.
وی بیان کرد: در این ۶ سالی که بیمارستان در اختیار این گروه بود، هزینه دارایی، تامین اجتماعی، بانک و حتی پول آب، برق، گاز، تلفن و پرسنل را پرداخت نکرده بودند و بدهی زیادی داشتند. در یک سالی که بیمارستان در اختیار ما بود، مشکلات زیادی داشت. بانک ۱۰ میلیارد طلب داشت و بیمارستان را به مزایده گذاشته بود. ما دنبال این بودیم که این ۱۰ میلیارد را تهیه کنیم، بنابراین یک گروه سرمایه‌گذار به ما معرفی کردند که نماینده آنها دکتر انجیدنی بود که در گذشته سمت معاون نظارت بر درمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد را داشت.
جعفرپور افزود: شرط این گروه سرمایه‌گذار این بود که دکتر انجیدنی مدیر بیمارستان باشند. هیات مدیره قبول کردند که اگر این ۱۰ میلیارد را پرداخت نکنند، مدیریت ایشان منتفی است. بعد از اینکه موفق نشدند این مبلغ را تهیه کنند، ادامه همکاری با دکتر انجیدنی منتفی شد.
مدیر بیمارستان مهرگان مشهد ادامه داد: یک ماه بعد از این ماجرا پرسنلی که شورای تامین استان بیمارستان را از آنها گرفته بود و زمانی که بیمارستان در اختیار ورثه قرار داشت، حکم‌های غیر قانونی برای خودشان زده بودند، به دلیل داشتن حکم‌های رسمی به اداره کار رفتند و حکم توقیف اموال را گرفتند که در نهایت یک گروه ۳۰ نفره برای توقیف اموال با مامور وارد بیمارستان شدند که بیمارستان در اختیار آنها قرار گرفت. ما شکایت کردیم و قاضی نامه داد که این افراد از بیمارستان خارج شوند.
بازرس تعاونی بیمارستان مهرگان اضافه کرد: رای قطعی دادگاه مبنی بر این بود که سند و پروانه به نام شرکت تعاونی شود، بنابراین پروانه بیمارستان به نام شرکت تعاونی صادر و مسئول فنی بیمارستان از طرف تعاونی انتخاب شد اما بعد از مدتی بار دیگر بیمارستان را تصرف کردند که ما نیز دوباره شکایت کردیم که در حال پیگیری است.
جعفرپور خاطرنشان کرد: از ۷ فروردین که بیمارستان در اختیار این گروه قرار گرفته ما به بخش‌های مختلفی مراجعه کردیم و هیچ کس هنوز کار مثبتی در این زمینه انجام نداده است. از این تاریخ بیمارستان را تعطیل کردند و منتظر این هستند بیمارستان را بفروشند. ۲۵۰ نفر پرسنل بیکار شدند و ۸۵۰ نفر سهامدار تعاونی نمی‌دانند چه کاری انجام دهند، فقط بیمارستان را به تباهی می‌کشند.
در پیگیری از محسن داوری، فرماندار مشهد، وی در خصوص آخرین وضعیت بیمارستان مهرگان عنوان کرد: ما مجوز بیمارستان را از دانشگاه علوم پزشکی گرفتیم و دانشگاه باید ادامه روند را انجام دهد. متولی نظارت بر بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی است و باید پاسخگو باشد.
در ادامه به سراغ دکتر کاظم غفاریان، مدیر نظارت بر درمان و اعتباربخشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد رفتیم. وی تصریح کرد: دانشگاه علوم پزشکی مشهد و وزارت بهداشت وظایفی در خصوص بیمارستان مهرگان دارند که یکی از وظایف آنها صدور یا تمدید پروانه بیمارستان است که ۶ ماه پیش به مدت ۶ ماه تمدید شد، وظیفه دیگر تعیین مسئول فنی است.
وی بیان کرد: براساس آنچه به ما گفتند قبل از عید گروهی با یک حکم قضایی بیمارستان را از دست شرکت تعاونی خارج کردند که ۳۰ ساعت پس از شکایت شرکت تعاونی این گروه را از بیمارستان خارج کردند اما دوباره بعد از عید در بیمارستان مستقر شدند که باید از مقام قضایی پیگیری شود.
غفاریان افزود: ما از نظر قانونی صلاحیت دخالت در این زمینه را نداریم و این گروه نیز از نظر ما قانونی نیستند. افرادی به صورت قانونی اجازه فعالیت دارند که نام آنها پشت پروانه بهره‌برداری بیمارستان باشد.
مدیر نظارت بر درمان و اعتباربخشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: در حال حاضر بیمارستان در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارد، برخی روزها فعالیت داشته و برخی روزها نیز تعطیل است.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند